ควบ - พจนานุกรมแปล ไทย-ไทย ราชบัณฑิตยสถาน

คำควบกล้ำหรืออักษรควบ คือ พยัญชนะต้นสองตัวเขียนเรียงกัน ใช้สระเดียวกัน โดยอ่านออกเสียงควบเป็นพยางค์เดียว พร้อมกับผันเสียงวรรณยุกต์ตามพยัญชนะตัวหน้า

พยัญชนะควบกล้ำ ไก่ขี่ควายไปพบผีตาย ก่อนค่ำไปพบเตี่ย พยัญชนะควบกล้ำ พยัญชนะควบกล้ำในภาษาไทยประกอบด้วย พยัญชนะต้น พยัญชนะควบ ร ล ว รูป เสียง รูป เสียง รูป

ควบสู้ฟัด คำควบกล้ำหรืออักษรควบ คือ พยัญชนะต้นสองตัวเขียนเรียงกัน ใช้สระเดียวกัน โดยอ่านออกเสียงควบเป็นพยางค์เดียว พร้อมกับผันเสียงวรรณยุกต์ตามพยัญชนะตัวหน้า แบ่งได้เป็น 2 ประเภท ได้แก่

ควบ พยัญชนะควบกล้ำ ไก่ขี่ควายไปพบผีตาย ก่อนค่ำไปพบเตี่ย พยัญชนะควบกล้ำ พยัญชนะควบกล้ำในภาษาไทยประกอบด้วย พยัญชนะต้น พยัญชนะควบ ร ล ว รูป เสียง รูป เสียง รูป